Veiller. - Nierealność

Tańczysz, w blasku księżyca
Magiczne kręgi w tańcu zataczając
Ledwo muskając kwiaty bosymi stopami
Niczym ćma kołyszesz się w rytm
Cichej gwiazd muzyki
Stojąc ukryty gdzieś za drzewami
Oniemiały zachwytem
Samemu niczym ćma
Podążam ku Twemu blasku
By złączyć się
W nierealnym tańcu
Chwytam cię
Za Twoją białą dłoń
Ufając dotykowi
Ust niczym motyle skrzydła
Szeptowi cichego
Wodospadu słów
Tańczymy w deszczu
Obmywającym nasze ciała
Ze wszystkich grzechów
Gdzieś na krańcu świata
Gdzie czas nie ma władzy
A jedynie co liczy się to chwila
Trwać nasz taniec będzie
Po samą wieczność...