chłod schował mi palce
w komnaty kieszeni
a one wykrzykują echem
moje wołanie
- dość
ja jeszcze nie do końca
rozumiem tą część twojego języka
bo dusza twoja
taka brudna
nie dała swojej prostoty
choć na liście długów
mam wciąż twoje rumieńce
czuję na opuszkach
obojętność co rodzi delikatne pąki
a wśród jej korzeni
mój wzrok zakopany w październiku
schowany przed patrzeniem
w beznadziei
powieszony na minutach odliczanych w ciszy
Usta moje
Ty słyszysz?
Szemrzą moje słowa w głowie
A ty nie śpisz
Gdzieś głęboko w niewesołości
Z otwartymi oczami
Piętrzysz się z łóżka
jak przeciwności losu
Naszywasz swoją śmierć na słowach
wpisanych w przesmyki
swojej doskonałości
Na dłoniach czekających na miłość
Spoczywają oszronione liście
"Poczekajcie" szepczę
Nie spadajcie jeszcze
Nie żółknijcie w ciemności jesieni i zimy
A te liczą żyłkami na swojej skórze
Mijające momenty
I tak dziwnie jest liczyć i dodawac bez ciebie
sekundy przytulone do minut a te w godziny
dni smutne samotne tygodnie
odejmują się miesiące i mnożą przez lata
A ja nie wiem, nie widzę
kartki z kalendarza strasznie ołowiane
spadają i świat przysłaniają
