Veiller. - Modlitwa

Boże przedwieczny

Stwórco!

Kiedy wyjdę z łona matki

Bacz abym oddychał

Abym żadnej choroby śmiertelnej

Się nie lękał

Gdy małym będę

Aby pole rodziło plony

Bym nigdy głodu nie zaznał

Aby ojciec zawsze do domu

Z wojny wracał

By zwierz dziki nie rozszarpał mnie

Gdy będę dobytku pilnował nocą

Kiedy młodzieńcem będę

I wyruszę na wojnę

Strzeż mojego boku oraz pleców

Przed włócznią lub strzałą zdradliwą

Chroń mnie przed przyjaciółmi

Bo od nich cios najgorszy

Pilnuj by miecz się nie złamał
I tarcza nie pękła

A kiedy przyjdzie czas

Piękną niewiastę sprowadź

Do mojego łoża

Bym spłodził pierworodnego syna

I strzeż mojej rodziny Panie

By żadna krzywda jej się nie stała

Bron przed wzrokiem zawistnym

I tchnieniem zdrady

A kiedy wezwiesz mnie do siebie

Zachowaj ciało moje

Od kłów wilczych

Oraz dziobów kruczych

I nie racz złodziejowi

Skraść mojej monety z ust

Bo jak przepłynę samemu rzekę

Aby stanąć przed Twoim obliczem

Bez łodzi Charona?

Veiller. - nieSenna Zimowa Noc

Lubię samotność

Czy nie widać szczęścia w moich oczach każdego dnia?

Po dniu spędzonym samemu z książką czy komputerem

Po kolejnym

Zmarnowanym

Kładę się spać i patrzę na telefon

Godzina pierwsza

Nikt nie napisał

Jedynie parę wiadomości od starej miłości

Ożywia telefon

Równie martwy jak ja

Tak

Wtulam się w poduszkę

Szukam moje łzy

Nie ma ich od dawna

Suchy piach zalega na uczuciach

I w oczach

Bo późna pora

Przecież już trzecia

Czy myśli o mnie?

Czy choć raz pomyślała dzisiaj?

Pewnie nie

Żałosne życie moje

Co będzie jutro?

Znów się nie wyśpię

Już piąta

Wstaje słońce

Może bym gdzieś wyszedł dzisiaj

Ale z kim i gdzie?

Oraz po co

Popatrzeć na uśmiechniętych ludzi?

Albo pocieszyć że uśmiechnięte dziecko

Bez nóg

Siedzące na wózku

Ma gorzej?

Cholera

Już siódma

Pora wstawać i zaparzyć kawę

Może dzisiaj będzie lepiej

Veiller. - Wspaniałość losu

Chodź do mnie
Na chwilę, na minutę
Na godzinę lub dzień

Na noc, całe życie

Chodź, po to abym mógł Ci to wszystko powiedzieć
Zaprosić na kawę, herbatę, na obiad

Romantyczną kolację i śniadanie w łóżku
Do teatru i na wyjście ze znajomymi
Wieczór przy kominku z grzanym winem
Opatuleni kocami, wtuleni w siebie
Zapraszam na pocałunek, na chwilę zapomnienia
W tańcu i w biegu w strugach deszczu
Nad morzem na dzikiej plaży
Chciałbym chwilę zapomnieć
I skupić się na wszystkim co mam
Skupić na Twoich błyszczących oczach
Na Twoich uśmiechniętych ustach
Zapomnieć o świecie a jednocześnie pamiętać
Bo dla mnie nim byś była
Chodź na chwilę
Nie zajmę Ci dużo czasu
Tylko jeden pocałunek
Ten najbardziej gorzki w życiu
Bo te usta, oczy, dłonie
Nie są moje.

Wiem że jestem tylko problemem
I nie musisz mi przypominać
Każdym swoim ruchem, gestem i słowem
Ale wiedz proszę
Że chciałbym być kimś innym
Kogo lubiła byś bardziej

Czy gdybym zapomniał o przeszłości
Pozbierał i ułożył swoje życie
Czy miało by to dla Ciebie znaczenie?
Wymazał wszystkie swoje wspomnienia
Rozświetlając swoje cienie?