Veiller. - Wspaniałość losu

Chodź do mnie
Na chwilę, na minutę
Na godzinę lub dzień

Na noc, całe życie

Chodź, po to abym mógł Ci to wszystko powiedzieć
Zaprosić na kawę, herbatę, na obiad

Romantyczną kolację i śniadanie w łóżku
Do teatru i na wyjście ze znajomymi
Wieczór przy kominku z grzanym winem
Opatuleni kocami, wtuleni w siebie
Zapraszam na pocałunek, na chwilę zapomnienia
W tańcu i w biegu w strugach deszczu
Nad morzem na dzikiej plaży
Chciałbym chwilę zapomnieć
I skupić się na wszystkim co mam
Skupić na Twoich błyszczących oczach
Na Twoich uśmiechniętych ustach
Zapomnieć o świecie a jednocześnie pamiętać
Bo dla mnie nim byś była
Chodź na chwilę
Nie zajmę Ci dużo czasu
Tylko jeden pocałunek
Ten najbardziej gorzki w życiu
Bo te usta, oczy, dłonie
Nie są moje.