Obłęd

Obłęd
Szaleństwo!

Po trzykroć przeklęte słowa
Siedem grzechów głównych złączonych
Pieczęć piekielna zerwana

Ja! Ostatni z namaszczonych
Greckim olejem wypełnionym strachem
Składam dziś kwiaty na własnym grobie

Patrzę, lecz widzieć nie mogę

Jej nogi bezwładne na czarnym asfalcie
Asfaltowy cień stoi i patrzy na siebie
W szkarłatnym lustrze rosnącym wśród czerni

Kim byłaś - nie wiem, nie powiem!
Spytać nie mogę się Twego cienia
Bo gdy ciało przywrócić chcą do życia

Ty zastanawiasz się ciągle czy wrócić

Cień Twój kołysze się jak miraż
Patrzysz mi w oczy - czujesz że patrzę
Pytasz niemym wzrokiem o drogę

Żywy drogi wskazać ci nie może
Patrzę, lecz widzieć nie mogę

Dom Szaleńca

Mój umysł stał się domem szaleńca
W powybijanych oknach jaźni zieje pustka
Marzenia splatane w głowie od tylu lat
Były poronionym i niechcianym płodem
Ty! Wężu oplatającym me lico
Kąsałaś rękę która leczy
Lecz jad Twój znam tak dobrze
Że zginąć mi nie da - ręka uschnie, zgnije
Dla lubej łuską nie okrytą jej zabraknie
Senny kikut do snu będzie pieścił
Włosy diamentem łez upstrzone

On jest katem

Pieśń końca świata rozrywa Jej ciało
W zawoalowanej komnacie pęka czas
Łoże z cierniów złożone
Przygrywa na lutni Jej kat
Słońce tu nie dociera
Nie kwitnie tu żaden kwiat
Odwieczny kurz, przerwany akt
Wraz założoną pętlą
Tak prosto skończył się świat

V

Ptasim piórem zapisałaś słowa
Rozbryzgując krople atramentu
Skrzydłem, chyżo odwracałaś kartki
Nabaźgranych słów pełne
Słowa miękkie, upchane Twoim pierzem
Wepchnęłaś mi w usta
Bym się udławił? - nie wiem
Jakaś tęsknota
Valuska jakiś i wędrowna dusza
Tyle słów i tyle zapewnień
Tak bardzo Ci zależało
Że aż odeszłaś

Dla Oli

W pięciu kolorach namalowałem Twą twarz

Tak bliską i nieznajomą 

Błękit oczu rozświetlił ten świat

Chciałbym, by nie znikł ten czas

Czerń brwi kreśli twarz

Podkreślony każdy rys

Namalowany czerwienią Twych ust

Opinający biel uśmiechu

Ukrytego wraz z alabastrem skóry

Za zasłoną koloru Twych włosów

////

Dla Oli

;

Chciałem Cię wyśnić
Lecz Ty ze mną śnić nie chciałaś
W snach naszych zaklęciem chciałem nas związać
Przypomnieć Ci jak czuć się chciałaś
Teraz snu nie ma - noc bezsenna

Księżyc nam już nie świeci
Moja twarz obca Tobie się stała
Nie ma snu i nie ma czystości
Pragnąłem wszystkiego
Wszystko skończone - nie ma miłości

Pb

Rozlane morze wydm wśród płonących wzgórz
Jaśnieje w rozgwieżdżony sokolich oczach
Łowiących wzrokiem rytm życia pustyni
Podnoszenia wietrznej piersi Pustynnego bóstwa

Piach

Myśli rozbiegały się jak spłoszone koty
Pożywiły na śmieciach samooceny
Trzymały się niepoznanych ram samoświadomości
Sięgając detali eutanazji pozytywności
Słuchaj - pierwszeństwo piękności utracone
W piersi - piach i złogi niepewności