Nigdy nie byłem „tym przystojnym”

Tylko duchem mężczyzny z ptasich snów

We włosach moich jak w puchowych poduszkach

Mieszkają niewyśnione sny z głębi marzeń

Upierzone oczy lecą wśród gwiazd

Pstrokate wzory czarnych piór

Ogniem płonąc

Czernieją bardziej