Veiller. - Nic i nigdzie

Patrze bezmyślnie na słońce
Czekam aż mój czas się skończy
Dobrze wiem co się stanie
Uciekanie tylko w błędne koło
Oślepiony łzami i strachem
Czuje że spadam sam...

Wszystko czego dotknę
Zamienia się w proch
Z prochu powstaje
I w proch się obracam
Raz za razem
Pod jednym sztandarem słowa
Miłość
Ona zdradza tylko
I obnaża
Nie dając nic

Znów to robię
Znów mam nadzieję
I jak zawsze się zawiodę...