Samotność jest nieuchronna

Puste oczodoły Nicości zaglądają
W głębie zapadniętej duszy
Wszystko widzące oczy widzą
Że teraz tylko niżej upadnę
Będę lecieć w dół
Ikar z woskiem na twarzy
Spadając ze mną w locie
Zasmucił się
Widząc mnie
Zamienił w soli słup
Nim gruchnął o ziemię
Ja ziemię minąłem
I spadam dalej